Van samenspeelgroep naar orkest
Allerlei instrumenten bespeeld door leden van allerlei leeftijden: elke dinsdag komt de allermooiste muziek uit De Klinker in Bolnes. De bijna 30 leden van het Ridderkerks Symfonieorkest zijn druk bezig met de voorbereidingen voor hun najaarsconcert.
Dat oefenen is nog hard nodig volgens voorzitter Engelien Leentvaar en secretaris Erica Houtman. Het spelen van Mission Impossible is nog letterlijk een ‘mission impossible’, zo noemen ze het. Het najaarsconcert Night at the Movies is op 25 november in de Opstandingskerk. Ook muziek van Pirates of the Caribbean, Out of Africa en Schindler’s List komt voorbij. Engelien: “Dit concert is heel toegankelijk. Soms weten mensen in het publiek niet goed wanneer ze moeten klappen, maar dat zal bij dit concert niet het geval zijn.”
Er komt heel wat bij kijken bij de voorbereidingen van hun halfjaarlijkse concerten. “We hebben een concertcommissie die hier het meeste werk voor verricht. Niet alleen de locatie en de invallers moeten geregeld worden. Ook hoe we de grote instrumenten vervoeren en wie de dirigent na afloop van het concert een bos bloemen geeft, bijvoorbeeld.”
Fundament
De voorzitter speelt viool en is nog maar vier jaar lid van het orkest dat in 1982 werd opgericht. De toenmalige directeur van Muziekschool Ridderkerk, besloot leerlingen van rond de elf tot en met dertien jaar in een samenspeelgroep onder te brengen. “Met de ouders van de leden vroeg hij bij andere muziekscholen of hun leerlingen zich ook bij de groep wilden voegen.”
Erica speelt fagot en is al 31 jaar lid. “We hebben heel lang onder leiding van de directeur van de muziekschool gespeeld. Achteraf is het best snel een volwaardig orkest geworden. Er zijn twee leden die er sinds het begin bij zijn.” De leeftijden van de leden variëren tussen de 25 en 75 jaar.
Om in het orkest te kunnen spelen, hoeven de muzikanten niet de sterren van de hemel te spelen. Erica: “De violisten ondersteunen elkaar, dat maakt het makkelijker aanschuiven.” Engelien vult aan: “Als maar één iemand een noot raakt, is het al goed”, grapt ze. “Maar als trompettist blaas je makkelijk boven iedereen uit, dan moet je wel echt op niveau zijn.”
Met het weggaan van de tweede dirigent en leden die hun instrument aan de wilg hingen, was coronatijd zwaar voor de vereniging. Engelien: “Als vereniging heb je een fundament nodig, dat viel toen weg. Maar nu we sinds vier jaar weer een dirigent hebben en concerten kunnen geven, is het fundament er weer.” Engelien: “Je bouwt een band om met elkaar. We gaan ook weleens naar een concert met elkaar. Het is niet alleen repeteren en optreden.”
